ایســــــتــــاده ام ... 

 بگـــذار ســـرنوشـــت راهـــش را بـــرود ... ! 

 مـــن ،  همیــن جا ،

  کنار قـــول هـایت ، 

 درســــت روبــروی دوســـت داشتـــنت 

و در عمــــق نبـــودنت ، 

 محـــــکم ایــستاده ام !!   

 مي انديشم

به روياهاي سرد و خاموش

به فرصت هاي سوخته زندگي

به آرزوهاي رشد نكرده و كوچك مانده

به ضربات سهمگين روزگار

به كوه آتش فشان درون ، كه گاه و بيگاه مي تازد

به خاطرات پير كودكي

به ذهن پژمرده ي روح

و به سرنوشت نانوشته آينده